توزیع قطر مردمک و برخی عوامل مرتبط با آن در افراد ۴۰ تا ۶۴ سال شهر شاهرود

هدف: تعیین میانگین قطر مردمک بوسیله دستگاه پنتاکم در جمعیت 40 تا 64 ساله شهر شاهرود روش بررسی: در فاز اول مطالعه بوسیله نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 300 خوشه انتخاب شد. از 6311 نفر افراد دعوت شده تعداد 82/2% در مطالعه شرکت کردند. تمام افراد تحت معاینات اپتومتری و چشم پزشکی قرار گرفتند. قطر مردمک بدست آمده در این گزارش توسط دستگاه پنتاکم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، سابقه جراحی های چشمی و معتبر نبودن داده های بدست آمده توسط دستگاه پنتاکم به عنوان معیاری برای خروج داده ها از این آنالیز در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین قطر مردمک در افراد مورد مطالعه (3820 نفر)،  0/56± 2/74 (2/76-2/72  95ci%) میلیمتر و صدک 25%، 50%، 95% و 97/5%  قطر مردمک در جمعیت حاضر به ترتیب 2/41، 2/67،3/60 و 3/85 میلیمتر بود. 95% دامنه نرمال قطر مردمک در این مطالعه از 1/63 میلمتر تا 3/85 میلیمتر بدست آمد. در مدل مولتیپل میانگین قطر مردمک در مردان تنگ تر از زنان بود و با افزایش سن قطر مردمک به طور معنی داری کم می شود (0/001>p). قطر مردمک در افراد بدون عیب انکسار (امتروپ ) به طور معنی داری از افراد نزدیک بین (میوپ ) و افراد دوربین (هایپروپی ) بیشتر بود (0/001>p) قطر مردمک در افراد با رنگ عنبیه قهوه ای تیره بطور معنی داری کمتر بود(p=0/005). از9/43% افراد این مطالعه دارای آنیزوکوریا بودند (10/44-8/43  95ci%). نتیجه گیری: قطر مردمک در افراد نرمال توسط دستگاه پنتاکم نسبت به دستگاههای دیگر پایین تر و 85/3 میلیمتر به عنوان معیار قابل تامل جهت جراحی های عیوب انکساری پیشنهاد می شود. همچنین باید توجه داشت که مردان دارای قطر مردمک تنگ تری هستند و با افزایش سن قطر مردمک تنگ تر می شود.